Manastir Bukovo

Manastir Bukovo je muški manastir, koji danas broji desetak bratije. Manastir se razvija pod duhovnim nadzorom i starateljstvom Episkopa timočkog Justina. Crkva manastira Bukovo posvećena je Svetom Nikoli.

Manastir Bukovo se nalazi zapadno od Negotina. Leži na padini Bratujevačke kose, bogate vodom i bujnom vegetacijom. Manastir je položen na uzvišici tako da se sa njegovog dvorišta vidi cela dolina Negotina sa okolnim selima. Poreklo imena manastira danas se samo može nagađati. Jedni misle da je manastir dobio ime po bukovoj šumi koja okružuje manastir. Drugi kažu, da mu ime potiče od vodene ptice „buka“, koje je ovde bilo mnogo u vremenu dok još nije bio isušen negotinski rit.

Istorija manastira Bukovo

Pisani podaci o zadužbinaru ili ktitoru manastira Bukovo ne postoje, ali živi više legendi i predanja o tome. Po jednom predanju, manastir Bukovo je zadužbina srpskog kralja Milutina sa kraja 13. veka, podignut posle pobede nad bugarskim carem Šišmanom.

Po drugom predanju, ktitor manastira Bukovo je Sveti Nikodim Tismanski koji je živeo u Timočkoj Krajini i izgradio mnogo crkava u 15. veku.

Po trećem predanju, ktitor manastira Bukovo je bio neko iz vlastele istočne Srbije i potiče iz 15. veka.

Osim ovoga predanja, postoji još i to da je osnivač manastira Sveti Nikodim tismanaski. Ovo je moguće stoga što postoje dokazi da je Sveti Nikodim živeo i radio u Timočkoj krajini. Do oslobođenja od Turaka, 1833. godine, Bukovo se u pismenim izvorima javlja samo nekoliko puta.

Od 1994. godine manastir Bukovo je muški manastir.

Tokom svoje istorije manastir Bukovo je više puta stradao i više puta je obnavljan. Knez Miloš je posle obnove 1837. godine poklonio zvona manastiru Bukovo, a 1839. godine su podignuta dva konaka. Priprata na crkvi manastira Bukovo je dozidana 1877. godine. Uoči Drugog svetskog rata, 1940. godine, na severnoj strani iznad ulaza u manastir je podignut zvonik, koji danas čini sastavni deo ulaza u manastirski kompleks Bukova.

U okviru porte manastira Bukova nalazi se izvor posvećen Presvetoj Bogorodici. Osim izvora posvećenog Presvetoj Bogorodici, odnosno njenom pokrovu, u manastiru Bukovo je i kapela u južnom konaku, posvećena svetiteljki.

Stilski se crkva manastira Bukovo ubraja u specijalnu varijantu moravske arhitektonske škole i tokom svog postojanja nije bitnije menjala izgled.

Postoje dva sloja fresaka u manastiru Bukovo, od kojih je najstariji sloj predstavljen freskama Svetog Arhanđela Mihajla, fragmentima svetih ratnika u severnoj pevnici i freskom Presvete Bogorodice okružene anđelima, na svodu crkve. Ove freske potiču iz 1682. godine. Živopis manastira Bukovo koji danas postoji i koji zahvata najveću povrsinu potiče iz 1902. godine. Duborezani i pozlaćeni ikonostas manastira Bukovo, rađen u Austriji, potiče sa kraja 19. veka. Ikone iz starog ikonostasa manastira Bukovo izložene su u manastirskoj biblioteci. U manastiru Bukovo je znameniti srpski književnik Svetolik Ranković napisao svoj poznati roman „Porušeni ideali”.

Proizvodnja vina u manastiru Bukovo

Podrum Poljoprivredne škole izgrađen je u periodu od 1892. do 1895. godine. Sorta crna tamjanika, kojom je Bukovo proslavljeno, vrhunskog kvaliteta, vrednim radom učenika, znanjem i marljivošću zaposlenih stručnjaka, uz poštovanje tradicije koju danas brižljivo neguju monasi, pretače se u vrhunsko vino. Crna tamjanika je specifična stara sorta grožđa, veoma retka u svetu i gaji se jedino u Srbiji, Italiji i Portugalu, zbog problema oko cvetanja, ali daje jedinstveno vino, neponovljivog ukusa i arome, sa tonovima cveća, voća i bosiljka.

Osim sorte crne tamjanike ovde se proizvode vina roze i beli burgundac i rajnski rizling, pod zaštićenim brendom Filigran. Posetiocima se nudi razgledanje podruma škole i posebno prijatna i zanimljiva degustacija čuvenih krajinskih vina u manastiru Bukovo.